فراخوان

ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر

هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره مند شود.

این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یاعقیده و همچنین متضمن آزادی اظهار عقیده و ایمان میباشد و نیز شامل آزادی تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است.

هر کس میتواند از این حقوق منفردا یا مجتمعا بطور خصوصی یا بطور عمومی برخوردار باشد.   

برابری، آزادی اندیشه، و بیان آن،

 حقوق اولیه انسان است

فراخوان 

سخنرانی، بحث وگفتگو درپالتاک 

بررسی وضعیت پیروان ادیان در جمهوری اسلامی ایران

سخنرانان وموضوع سخنرانی:

مهندس آرین پناهپور تهرانی:   مدرس ارشد انجمن حرفه ای متفکران و محققان ایران و سردبیر نشریه  حرکت دهندگان

نظام جباری و وضعیت ادیان در ایران

ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر

ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر 

احدی را نمیتوان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا برخلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.

ماده 6 اعلامیه جهانی حقوق بشر

هر کس حق دارد که شخصیت حقوقی او در همه جا به عنوان یک انسان در مقابل قانون شناخته شود.   

جان انسان ها در ایران در خطر می باشد.  

13 تن از فعالان سیاسی کرد که به بهانه های مختلف دستگیر و در خطر اعدام می باشند، 

توجه شما آزادیخواهان و نهادهای سیاسی و مدافعین حقوق بشری را برای نجات این زندانیان و دیگرزندانیان سیاسی، مدنی و عقیدتی محکوم به اعدام جلب می نماید.

برای الغای مجازات اعدام زندانیان سیاسی تلاش کنیم

برای الغای مجازات اعدام زندانیان سیاسی تلاش کنیم

کردوند: پایگاه اطلاع رسانی خانواده کبودوند

محمدصدیق کبودوند در آستانه سالگرد اعدام پنج زندانی از جمله چهارزندانی کرد در زندان اوین، پیامی ارسال داشت که در پی می آید:

محمدصدیق کبودوند: «به دلیل فقدان حمایت های داخلی و جهانی از مردم تحت آپارتاید کردستان، دستگاه های امنیتی و قضایی با فرادستی و در آزادی کامل اقدام به دستگیری و بازداشت و شکنجه و محاکمه و صدور احکام سنگین و اجرای اعدام فعالان و کوشندگان حقوق مردم کرد در ایران می کنند. ظاهراً دیوار کوتاه کردها، باعث شده که حتی برای ایجاد رعب و وحشت در کشور، از مردم بی پناه کرد هزینه شود. چنانچه سال گذشته در آستانه سالگرد قیام جنبش سبز پنج زندانی از جمله چهارکرد که هریک حدود چهار از عمر خود را در حبس سپری کرده بودند، قربانی شدند و این اقدام انجام شد تا به اصطلاح زهره چشم از جنبش سبز  که کردها در آن مشارکت چندانی نداشتند گرفته شود، شیرین علم هولی، فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدری از جمله  این قربانیانند.

فراخوان

 

فراخوان

گردهمایی برای اطلاع رسانی در ماگدبورگ

زندگی حق انسان و اعدام به هر دلیلی محکوم است

اعضای نمایندگی ماگدبورک کانون دفاع از حقوق بشر در ایران، برای افشای موارد نقض حقوق بشر در ایران از طریق پخش اطلاعیه و اعلامیه های کانون اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی درمرکز این شهر نموده و بدینوسیله از شما فعالان حقوق بشر و آزادیخواهان برای همراهی و همصدائی در این مراسم دعوت به عمل می آوریم.

زمان برگزاری: شنبه 17 مای 2011 از ساعت 15.00 الی 13.00

محل برگزاری: مگدبورک / آلت مارکت  alter Markt – Magdeburg

هماهنگ کننده : جمال واحدی  017677159377

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران، نمایندگی ماگدبورگ

گزارشی از نمایشگاههای تخریبی حوزه علمیه در ایران

مفسدان و شیطان ها!!

مدتی است حوزه علمیه قم  طی برگزاری چند نمایشگاه بین المللی (نمایشگاه قرآن، رسانه های دیجیتال، جنگ نرم، نمایشگاه دفاع مقدس و ...) از چهره ی به گفته ی خود ، چند شیطان !!! و چند فتنه گر پرده برداری می کند.

این "شیطان نمایی" یا به اصطلاح افشاگری، درباره بسیاری از شخصیتهای سرشناس سیاسی، روشنفکران،اساتید و بزرگان جریانهای فکری و معنوی و دگر اندیشان صورت گرفته که از جانب طراحان این نمایشگاهها در حوزه علمیه قم القابی همچون "مفسدان سیاسی " ، "منافقان " و "شیاطین " به آنها داده شده است. بزرگان جنبش سبز، برخی از مبارزان و زندانیان سیاسی ،روشنفکران دینی، رهبران و معلمان معنوی و همچنین شخصیتهای مطرح جهانی از جمله اهداف مورد حمله طراحان این نمایشگاهها هستند.

سخنرانی، بحث وگفتگو درپالتاک

ماده نهم کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان

1-دولتهای عضو به زنان، حقوق مساوی با مردان در زمینه کسب، تغییر و یا حفظ تابعیت اعطاء خواهند کرد. دولتها بویژه تضمین و اطمینان خواهند داد که ازدواج (زن با مرد خارجی) تغییر تابعیت شوهر در طی دوران ازدواج، خود بخود موجب تغییر تابعیت، عدم تابعیت یا تحمیل تابعیت شوهر به زن نخواهد شد.

2- دولتهای عضو به زنان و مردان در مورد تابعیت فرزندانشان حقوق مساوی اعطا خواهند نمود.  

سرکوب زنان آزاده محکوم است

فراخوان

فراخوان 

گردهمائی و میز اعتراضی  

  روز جهانی آزادی مطبوعات در ایران   

  

 کدام آزادی ؟ کدام مطبوعات ؟  

بموجب ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر:

هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آنست که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن، با تمام وسائل ممکن و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد. 

زمان برگزاری:  14.00 . الی 16.00 دوشنبه 09./05./2011  محل برگزاری.  هانوفر مرکز شهر کروپکه  

برگزار کننده:  صدیقه جعفری

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

نمایندگی هانوفر

گزارشی از بلاتکلیفی و وضعیت نامعلوم پناهجویان ایرانی در هند

در طی سال های اخیر ایرانیان زیادی به دلیل مسائل سیاسی و عقیدتی به کشورهای اطرف پناهنده شده اند. هندوستان از جمله کشورهایی است که میزبان پناهندگان بسیاری از سوی ایران است که تاکنون با مشکلات بسیاری مواجه بوده اند. بسیاری از پناهندگان ایرانی ساکن هندوستان با مسائلی نظیر نداشتن اجازه کار، فقر، مسائل بهداشتی و پزشکی، تهدیدات امنیتی و نفوذ و سلطه دستگاه امنیتی ایران مواجه هستند که رسیدگی به وضعیت آنان و انتقال به کشور ثالث را ضروری کرده است. جعفر زنگه پناهنده ایرانی که سال ها پیش به دلیل مسائل سیاسی و عقیدتی مجبور به ترک ایران شده بود، نزدیک به هفت سال است که همراه با خانواده خود در شرایط بسیار دشواری ساکن هندوستان بوده است. این پناهنده مسیحی در گفتگو با نماینده کانون حقوق بشر ال یاسین می گوید بیش از 72 روز است که به همراه همسر خود «نسرین» مقابل کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در دهلی نو اقدام به تحصن نموده اند. به گفته وی این تحصن در اعتراض به وضعیت بسیار دشواری است که شرایط زندگی برای آنان را طاقت فرسا کرده است.

نقض حقوق اولیه پناهندگان ایرانی در هندوستان

او می گوید در دوران پس از انقلاب از جمله فعالانی بوده است که به نقد شرایط می پرداخته و در آن زمان به دلیل نوشتن مقاله انتقادی، شرکت در تظاهرات گروه های طرفدار سلطنت دو مرتبه بازداشت شده و به مدت 6 ماه در زندان بسر برده است و به خاطر شرایط نامساعدی که در ایران داشتند به هندوستان پناه آوردند. از طرف دیگر تغییر آیین و گرویدن به آیین مسیحیت از جمله عواملی بوده است که آنان را با تهدیدات و آزار و اذیت نیروهای نفوذی حکومت در هندوستان مواجه ساخته است.

وی در ارتباط با وضعیت خود و سایر پناهندگان این طور شرح می دهد "پذیرفتن شدن ما در کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به مدت چهار سال و نیم به طول انجامید و هم اکنون حدود 3 سال است که در یک وضعیت نامشخص بسر می بریم.  ما پناهجویان ایرانی ساکن هند با مسائل زیادی رها شده ایم... حتی از امکانات اولیه زندگی محروم مانده ایم. مشکلاتی نظیر بی کاری و نداشتن مجوز کار، ناتوانی در تهیه مسکن، تغذیه نامناسب، عدم دسترسی به امکانات پزشکی، خطر بازگردانده شدن به ایران، نداشتن امنیت روحی و روانی، سرنوشت و آینده نامعلوم شرایط را برای همه پناهندگان تلخ و پرمخاطره کرده است. درصد قابل توجهی دچار بیماری های روحی و روانی شده و حتی تا به حال یکی از پناهجویان پس از هفت سال انتظار و ناامیدی پشت درهای بسته سازمان ملل، دست به خودکشی زده است.